Ο εγκέφαλός μας λατρεύει τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Αλλά το

Ο εγκέφαλός μας λατρεύει τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Αλλά το σώμα μας δεν το κάνει.

Νόστιμο + διασκεδαστικό!!

Υπεργευστικότητα

Η γευστικότητα είναι κάτι περισσότερο από απλή γεύση — είναι όλη μας η εμπειρία απόλαυσης από ένα φαγητό.

Αυτό περιλαμβάνει γεύση καθώς και άρωμα, αίσθηση στο στόμα, υφή και όλη την εμπειρία του φαγητού.

Η γευστικότητα επηρεάζει έντονα το πόσο τρώμε στα γεύματα.

Φυσικά τρώμε περισσότερο από τα φαγητά που μας αρέσουν. Και φυσικά κάποια τρόφιμα τρώγονται πιο ευχάριστα από άλλα.

Αλλά ορισμένα τρόφιμα δεν είναι απλώς εύγευστα – είναι εξαιρετικά εύγευστα. Είναι αυτό που λες…μμμ “πολύ καλό” και απλώς δεν μπορείς να σταματήσεις να το τρως

Αξία ανταμοιβής

Μαζί με τη γευστικότητα, ορισμένα τρόφιμα μας δίνουν ένα «χάδι ένα χτύπημα στην πλάτη» ή μια ανταμοιβή έχουν κάποιο είδος φυσιολογικής επίδρασης.

Θα κάνεις κάθε δυνατή προσπάθεια για να πάρεις φαγητά με υψηλή αξία ανταμοιβής — στην πραγματικότητα, μπορεί να μάθεις να σου αρέσουν ακόμα κι αν δεν έχουν πολύ καλή γεύση στην αρχή.

Για παράδειγμα, λίγοι άνθρωποι αγαπούν τον καφέ ή την μπύρα την πρώτη φορά που τα δοκιμάζουν.

Αλλά ο καφές έχει καφεΐνη (ναι!) και η μπύρα έχει αλκοόλ (διπλό ναι!). Στον εγκέφαλό μας αρέσει η καφεΐνη και το αλκοόλ.

Έτσι μαθαίνουμε γρήγορα ότι ο καφές και η μπύρα είναι καλά πράγματα και μαθαίνεις να σου αρέσει (ή τουλάχιστον να ανέχεσαι ) τη γεύση τους.

Με την πάροδο του χρόνου ανακαλύπτεις ότι σου αρέσουν – ίσως και ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς – αυτά…. και θα σταθείς σε μια παράλογα μεγάλη ουρά για τον απογευματινό σου καφέ και θα πληρώσεις υπέρογκα χρηματικά ποσά για σχετικά απλά προϊόντα.

Θα κάνεις επίσης χώρο για φαγητά υψηλής ανταμοιβής ακόμα και όταν είσαι χορτάτος. Γι αυτό ως εκ θαύματος έχεις χώρο όταν είναι ώρα για επιδόρπιο.

Νόστιμο + διασκεδαστικό = χωρίς διακόπτη απενεργοποίησης!!!

Τώρα, τι συμβαίνει όταν βάζεις μαζί αυτά τα δύο πράγματα — το υπεργευστικό (γευστικό) και την υψηλή ανταμοιβή (διασκεδαστικό);

Επικίνδυνος συνδυασμός!

Θέλεις πολύ αυτά τα τρόφιμα . Όταν τα παίρνεις σε συνεπαίρνουν και συχνά δεν μπορείς να σταματήσεις να τα τρως.

Αυτοί οι τύποι τροφών έχουν έναν νικηφόρο συνδυασμό για να κρατούν το ενδιαφέρον σου.

Ενεργειακή πυκνότητα. δηλαδή πολλές θερμίδες σε μικρή συσκευασία

Υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά

Υψηλή περιεκτικότητα σε εξευγενισμένο άμυλο και/ή ζάχαρη

Αλμύρα

Γλύκα

Ευχάριστη και συγκεκριμένη υφή, όπως κρεμώδη ή τραγανή

Άλλα ενισχυτικά γεύσης ή πρόσθετα για τη βελτίωση της αίσθησης στο στόμα.

Αυτό το μαγικό μείγμα σπάνια βρίσκεται στη φύση.

Ωστόσο, βρίσκεται συχνά σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα όπως κέικ, μπισκότα, αρτοσκευάσματα, πίτες, πίτσα, παγωτό, τηγανητά και ούτω καθεξής.

Όσο περισσότερα από αυτά τα στοιχεία έχουμε, τόσο το καλύτερο.

Φτιάξε κάτι αλμυρό, γλυκό, αμυλούχο και λιπαρό, στη συνέχεια πρόσθεσε μερικές επιπλέον γεύσεις και αρώματα, ελκυστικά χρώματα και μια ευχάριστη αίσθηση στο στόμα , και έχεις κάτι που έχει σχεδιαστεί επιστημονικά για να το Υπερτρως.

Φυσικά αγαπάμε και αναζητούμε αυτά τα πράγματα.

Η εξέλιξη μας έχει εξοπλίσει για αυτό.

Αν αγαπάς το λεγόμενο «πρόχειρο φαγητό» και νιώθεις ότι δεν μπορείς να σταματήσεις να το τρως, δεν είσαι ο μόνος, δεν είσαι κακός ή περίεργος.

Ο εγκέφαλός κάνει τη δουλειά του για να σε κρατήσει στη ζωή.

Για παράδειγμα, τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά είναι ενεργειακά δυνατά.

Καλά νέα αν είσαι κυνηγός-συλλέκτης που μόλις βγήκε από την σπηλιά και τα θρεπτικά συστατικά είναι σπάνια. Τότε μια γλυκιά γεύση θα μπορούσε να σου πει ότι ένα φαγητό είναι ασφαλές για κατανάλωση. Τα τρόφιμα με πικρή γεύση θα μπορούσαν να είναι δηλητηριώδη.

Ωστόσο, οι πρόγονοί μας, έπρεπε να κόψουν τον κ@λο τους με καθημερινή δραστηριότητα όπως τρέξιμο, συλλογή και σκάψιμο, ακόμη και για μικρές ανταμοιβές όπως ένα γεύμα με χελώνες και σπόρους.

Σήμερα, φυσικά, οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά δεν είναι ζωικά όργανα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ή λίπος που έπρεπε να δουλέψουμε εννέα ώρες για να αποκτήσουμε.

Είναι Frappucinos και μπέικον διπλά cheeseburgers που αγοράσαμε ενώ καθόμασταν στο αυτοκίνητό μας.

Τα δώρα της εξέλιξης τώρα λειτουργούν εναντίον μας.

Αυτός είναι ο εγκέφαλός σου στα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Ο εγκέφαλός μας λατρεύει τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Αλλά το σώμα μας δεν το κάνει.

Αυτά τα μαγευτικά και ημι-εθιστικά τρόφιμα δεν είναι συνήθως πολύ θρεπτικά. Έχουν περισσότερη ενέργεια από αυτή που χρειαζόμαστε, με λιγότερα θρεπτικά συστατικά (δηλαδή βιταμίνες, μέταλλα, φυτοθρεπτικά συστατικά, απαραίτητα λιπαρά οξέα κ.λπ.) και φυτικές ίνες.

Αισθάνεσαι χορτάτος ή ικανοποιημένος όταν τα τρως.

Μετά από λίγο, ο εγκέφαλός σου ξεχνά τα φυσικά του σήματα «σταματήματος» για να πάρει περισσότερο από αυτό το νόστιμο «χαδι» από την ανταμοιβή του φαγητού.

Το ηδονικό μας σύστημα ευχαρίστησης αρχίζει να αποσυντονίζει το ομοιοστατικό μας σύστημα εξισορρόπησης ενέργειας.

Με την πάροδο του χρόνου, εάν τρως πολλές από αυτές τις τροφές , μπορεί ακόμη να τραυματίσεις και να δημιουργήσεις φλεγμονή στα μέρη του εγκεφάλου σου που ρυθμίζουν την πρόσληψη τροφής και την παραγωγή ενέργειας.

Τώρα η ομοιοστατική ρύθμιση όχι απλώς πιέζεται, αλλά καταστρέφεται

Δεν είμαστε σίγουροι γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό.

Η λήψη υπερβολικής ενέργειας από τα τρόφιμα, και ειδικά αυτά τα τρόφιμα, φαίνεται να τραυματίζει τους νευρώνες του εγκεφάλου μας, ιδιαίτερα στον υποθάλαμο.

Όταν τραυματιζόμαστε, συνήθως απελευθερώνουμε φλεγμονώδεις κυτοκίνες (γνωστά και ως κυτταρικά σήματα). Αυτό συμβαίνει και στον εγκέφαλο (καθώς ο εγκέφαλος είναι μέρος του σώματός μας), προκαλώντας φλεγμονή του υποθαλάμου.

Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι η σημαντική κατανάλωση αυτών των ενεργειακά δυνατών τροφών αλλάζει τους πληθυσμούς των βακτηρίων στο έντερο μας. Το οποίο επηρεάζει την οδό από το έντερο προς τον εγκέφαλο και προκαλεί επίσης φλεγμονή του υποθαλάμου.

Η φλεγμονή του υποθαλάμου οδηγεί στη συνέχεια σε αντίσταση στη λεπτίνη.

Ίσως έχετε ακούσει για την αντίσταση στην ινσουλίνη, την κατάσταση όπου τα κύτταρα των ανθρώπων σταματούν να «ακούν» σήματα ινσουλίνης και σιγά σιγά χάνουν την ικανότητα να ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.

Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τη λεπτίνη: ο εγκέφαλός σου μπορεί να αρχίσει να αγνοεί ή να «συντονίζει» τη λεπτίνη, ακόμα κι αν τρως αρκετά και έχεις αρκετή ενέργεια αποθηκευμένη στο σωματικό σου λίπος.

Στην αντίσταση στην ινσουλίνη, το πάγκρεας μπορεί απλώς να αντλεί περισσότερη ινσουλίνη για να διατηρεί υπό έλεγχο το σάκχαρο του αίματος (τουλάχιστον για λίγο).

Δεδομένου ότι το σωματικό λίπος είναι το κύριο εργοστάσιο λεπτίνης μας, για να παράγουμε περισσότερη λεπτίνη, χρειαζόμαστε περισσότερο σωματικό λίπος.

Βλέπεις πού πάει αυτό, σωστά;

Όταν είσαι ανθεκτικός στη λεπτίνη, ο εγκέφαλός σου πιστεύει ότι δεν έχει αρκετή λεπτίνη.

Ο εγκέφαλος χρειάζεται το εργοστάσιο λεπτίνης (δηλαδή το σωματικό λίπος) θέλει να το κάνει μεγαλύτερο και να παράγει περισσότερη λεπτίνη.

Νιώθεις πείνα!!

Τα κανονικά μεγέθη μερίδων δεν είναι πλέον ικανοποιητικά. είναι πιο δύσκολο να αισθάνεσαι κορεσμένος και θέλεις να τρως και να τρως πιο συχνά.

Παίρνεις λίπος.

Η αποστολή ολοκληρώθηκε, ή έτσι νομίζει ο εγκέφαλός σου.

Σαν να μην έφτανε αυτό, φαίνεται ότι αυτή η φλεγμονή και η προκύπτουσα αντίσταση στη λεπτίνη μπορεί να αναγκάσουν το σώμα σου να υπερασπιστεί το αυξημένο βάρος σου. (Αυτό φαίνεται να συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος βλέπει τώρα αυτό το υψηλότερο επίπεδο λεπτίνης και σωματικού λίπους ως το νέο του φυσιολογικό.)

Σε αυτή την περίπτωση, το σώμα μας παλεύει ακόμη πιο σκληρά από το κανονικό για να σε ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΛΙΠΟΣ.

(Οι επιστήμονες εξακολουθούν να ερευνούν ακριβώς πώς και γιατί το σώμα μας το κάνει αυτό.)

Άλλαξε αυτό που τρως, άλλαξε τον εγκέφαλό σου.

Δεν μπορείς να ελέγξεις τη μοναδική γενετική σου σύνθεση, το ιστορικό δίαιτας, ούτε τη φυσιολογική σου απόκριση.

Μπορείς όμως να ελέγξεις τις συμπεριφορές σου.